Anneke Polman

Echte zorg leer je niet alleen uit boeken. Die leer je van een patiënt die alles voelde, alles observeerde… en daar nu met humor op terugkijkt. Anneke Polman staat op het podium met een lezing vol scherpe observaties, humor, dankbaarheid en een flinke dosis zelfspot. Toen een graafmachine haar benen vermorzelde werd ze van het een op het andere moment patiënt. Ze bleek niet de makkelijkste. Zeker niet. Nu staat ze op het podium en om haar zorgwerkende ervaringen te delen. Met humor reflecteert ze op het gedrag van zorgprofessionals. En met een beetje mazzel maakt ze ook nog oprechte excuses. Voor haar eigen gedrag.

 

Anneke Polmans publieke carrière als patiënt begon met een ingrijpend persoonlijk trauma: zij werd "overreden door een graafmachine". Deze noodlottige gebeurtenis leidde tot ernstige verwondingen en een langdurige periode van ziekenhuisopname en revalidatie. Annekes rol als eigenwijze adviseur, een inventieve vraagbaak en brutale ontregelaar, werd vervangen door die van patiënt. Onvrijwillig en niet bijster succesvol, zo bleek. Ze schreef er een boek over dat binnen de Zorg werd omarmd. De systeempijn die Anneke als patiënt, ervaarde blijkt dagelijkse kost voor de mensen die er werken. Pijnlijk is het volgens Anneke, dat mensen met passie in hun donder en een goed opgeleid brein zich tot dat systeem moeten verhouden. Ze gunt het ze om te kunnen werken volgens het motto: Wees van betekenis en GENIET!